Agamudyar's in the Inscriptions

இரண்டாம் கோப்பெருஞ்சிங்கன்
கல்வெட்டு இந்த ஆண்டு கண்டுபிடிக்கபட்டது..!

சிதம்பரம்
நடராஜர் கோவிலில்,
துவார ஸ்கந்தர்
சன்னிதிக்கு வடதுபுறம் உள்ள
நிலை வாயில், இரண்டாம்
கோப்பெருஞ்சிங்கன் மன்னரால்
அமைக்கப்பட்டது என, கல்வெட்டில்
குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. கடலுார்
மாவட்டம், சிதம்பரம் நடராஜர்
கோவில் கிழக்கு கோபுரம்
அடுத்த, துவார ஸ்கந்தர்
சன்னிதிக்கு வடதுபுறம்
நிலை வாயிலும், இடதுபுறம்,
காடவர் குல சிற்றரசன் இரண்டாம்
கோப்பெருஞ்சிங்கன் (கி.பி 1243 –
1279) காலத்து கல்வெட்டும்
காணப்படுகிறது. இதில்,
வடதுபுற, நிலை வாயில்
பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இதை, திராவிட
வரலாற்று ஆய்வகத்தைச் சேர்ந்த,
அண்ணாமலை பல்கலைக்கழக
வரலாற்றுத்
துறை உதவி பேராசிரியர்கள்,
கணபதி முருகன், முத்துக்குட்டி,
மணிமாறன் கூட்டாக
ஆய்வு செய்துள்ளனர். அதன் விவரம்:
ஸ்வஸ்த ஸ்ரீ அவணி ஆளப் பிறந்த;
கோப்பெருஞ்சிங்கருக்காக;
திருநிலைக்கால செய்வித்தார்;
வர முதலிகளில் பெருமாளப்
பிள்ளை யான சோழக்கோனார் என்ற
வரிகள் கல்வெட்டில்
காணப்படுகிறது.
கோப்பெருஞ்சிங்கன் காடவர் குல
குறுநில மன்னன் ஆவான் என,
கல்வெட்டில்
குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இரண்டாம்
கோப்பெருஞ்சிங்கனுக்கு,
அவணி ஆளப் பிறந்தான் என்ற பட்டப்
பெயர் இருந்தது; இந்த கல்வெட்டில்
குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, இரண்டாம்
கோப்பெருஞ்சிங்கனைப் பற்றிய
குறிப்பு என,
உறுதிப்படுத்தப்படுகிறது.
இரண்டாம்
கோப்பெருஞ்சிங்கனுக்கு நிர்வாக
ஆலோசனைகள் கூற,
அகம்படி முதலி என்ற நிர்வாகக்
குழு உதவி வந்துள்ளது. வர
முதலி என, குறிப்பிட்டுள்ள
பெருமாள் பிள்ளையாகிய
சோழக்கோனார் அந்த நிர்வாகக்
குழுவில் இடம் பெற்றவர்களில்
ஒருவர். கோப்பெருஞ்சிங்கன் மன்னர்
ஆணைப்படி நிர்வாகக் குழுவில்
இருந்த வர முதலி, துவார ஸ்கந்தர்
சன்னிதிக்கு வடதுபுறம் உள்ள
நுழைவாயில் நிலைக்கல்
(நிலை வாயில்) அமைத்துள்ளார்
என்பது தெரிய வருகிறது.
கோப்பெருஞ்சிங்கன் மன்னர்
காலத்தில், இந்த நிலை வாயில்
தான் அதிக புழக்கத்தில்
இருந்துள்ளது. மேலும், இந்த
நிலை வாயில் தான் ஆதிமூலவர்
எனப்படும், மூலட்டானேஸ்வரர்
கோவிலுக்குச் செல்லும்
பிரதான வழியாக இருந்திருக்க
வேண்டும் என, கருதப்படுகிறது.
இந்த கல்வெட்டு குறித்து, இந்திய
தொல்லியல்
துறை வெளியிட்டுள்ள
ஆண்டு அறிக்கைகள், தென் இந்திய
கல்வெட்டு தொகுதிகளில்
குறிப்பிடவில்லை. இதனால், இந்த
கல்வெட்டு, இதுவரை,
கண்டறியப்படாத கல்வெட்டாகக்
கருதப்படுகிறது. மேலும்,
கோவில்
நடைபாதை படிக்கட்டுகளில் உள்ள
கல்வெட்டுகள் குறித்து,
ஆய்வு செய்யப்பட்டு வருவதாக,
திராவிட வரலாற்று ஆய்வக
உதவிப் பேராசிரியர்கள்
தெரிவித்தனர்.

There are many more such inscriptions on perumal pillai(Mudali Agapaddair) and his brother venaduudaiyan are found in  many places

No. 154.

(A. R. No. 308 of 1913).

Chidambaram, Chidambaram Taluk, South Arcot District.

On the north wall of the third prakara of the Nataraja temple.

This inscription registers the order of Solakon issued in the 8th year of the chief, granting 4 [veli] and 6 ma of land in Kadavaychcheri alias Tillainayakanallur, a hamlet of Perumbarrappuliyur, with the new name Tiruvambalapperumalpuram for settling on it the Saliyar (i.e.) the weaving class, stipulating that the latter should provide cloths for the parisattam of the god and goddess Tirukkamakkottamudaiya-Periyanachchiyar in the temple.

This inscription states that Solakon was also called Perumal-Pillai, that he belonged to Arasur and that he was one of the mudalis (officers) of the chief.

The streets named after Kulottunga-Chola, Kopperunjingadeva and Rajakkal-tambiran are also mentioned in the record.

Mr. K. V. Subrahmanya Ayyar considers that Sola-Kon and Venadudaiyan were the son of Kopperunjinga (S.I.I., Vol. VIII, Intr.). He is evidently inclined to this view because these two persons were also known as Perumalpillai (S.I.I., Vol. VIII, Nos. 48 and 94). The word ‘Perumalpillai’ is used as a proper name and it should not be split up to mean ‘the son of Perumal.’ If this meaning was really intended we should expect some such phrase as nam-maganar or devar-maganar. Another objection to this view is that Sola-Kon hailed from Arasur, whereas Kopperunjinga belonged to Kudal. Moreover Sola-Kon is nowhere called Alappirandan, Kadava or Pallava, but is, on the other hand, definitely referred to asdevar-mudali, i.e., an officer of the chief, and in some cases merely by the term Pillai (Nos. 401 of 1903 and 432 of 1924).

^[75] It has to be noted that this officer figures in a record of Rajaraja III, dated in the 30^th year, at Tiruvannamalai (S.I.I., Vol. VIII, No. 94) where he is called Vena[vu]daiyan, while in other records, he is uniformly known as Venadudaiyan

No. 199.

(A. R. No. 432 of 1924).

Pallavarayanpettai, Mayavaram Taluk, Tanjore District.

On the west and south walls of the central shrine in the Sundaresvara temple.

This record of the 16th year gives an instance of how arrears of rent amounting to 8,000 kasu were collected in the 13th century. When the accounts of the temple of Rajaraja-Isvaram-Udaiyar at Rajraja-Kulattur in Tiruvindalur-nadu, a subdivision of Rajraja-valanadu were audited by Kayiladamudaiyan alias Solakon-Pallavaraiyar, an agambadi-mudali of Solakon, between the 23rd and 25th [days of Adi], it was found out that Amudan Sayan Damodira-Bhattan of Tiruvindalur had not paid his dues to the temple, on three bits of land enjoyed by him. The owner having died, his wife and his son Suryadeva-Bhattan were directed to pay up the arrears and they pleaded inability, but requested the authorities to protect them by attaching their ‘Arungadan’ land. Accordingly this land measuring 8½ ma in extent was, with the cognizance of her husband’s brother Sadaiyandan Tiruvirattanamudaiyan-Bhattan, set off against the arrears of tax and converted into a tirunamattukkani land of the temple. The income from this land was then allowed to be utilized for providing offerings to the god during the mid-day service and for maintaining two sacred lamps in the temple, for the welfare of Pillai Solakonar.

The temple of rajaraja-Isvaram-Udaiyar was constructed, evidently after the name of Rajaraja II, by his general Kulattulan Tiruchchirrambalamudaiyan Perumanambi alias Pallavarayar.[9]

The existence of this record in the Tanjore district indicates the extent of the dominion of Kopperunjingadeva.

This is one vital inscription that throws light on the very high positions held by the "Agamudayar's during the chera chola pandya and pallava regime

only generals, commander and ministers were conferred the titles i.e

Nadalvan

Solakon

Pallavaraiyar

Vankovarayar

No. 118.

(A. R. No. 85 of 1918).

Vriddhachalam, Vriddhachalm Taluk, South Arcot District.

In the second gopura (left of entrance) of the Vriddhagirisvara temple.

This inscription, dated in the 3rd year of Sakalabhuvanachchakravarttigal Kopperunjingadeva, registers a gift of 32 cows for burning a perpetual lamp in the temple of Udaiyar Tirumudukunramudaiya-Nayanar by Anjada-Perumal, son of Andali, one of the agambadittana-mudalis in the service of Senganivayan Solakonar of Arasur.

Solakonar mentioned here was an important officer under Kopperunjingadeva I[14] and II, holding charge of the region round about the present town of Chidambaram in the South Arcot district. His native place Arasur is propably identical with the village of that name in the Tirukkoyilur taluk of the same district.

Tribh. Rajarajadeva (III)-18th Year (A.D. 1233-34)

This gives a comprehensive list of the lamps which had been donated to the temple of Kalakaladevar at Tirukkadavur op to the 18th year of the king, and for which lands had been endowed at Manarkunru in the devadana village Erukkattu-chcheri by various persons. The list of the donors includes such names as (1)tiruchchirrambalammm-udaiyan Perumanambiyar alias Pallavarayar of Karigai-kulattur in Sirukunra-nadu of Amur-kottam in Jayangondasola-mandalam, (2) Kuttadum-devar alias Kalappalarayar of Tiruvenkadu, (3) Veadavnamudaiyan Ammaiyappan of Palaiyanur in Melmalai-Palaiyanur-nadu of Jayangondasola-manadalam, (4) Tillai Nayakan Rajarajadevan of Kurralam in Pattinakkuram of Geyamanikka-valanadu, (5) Adittan Rajendrasolanar Karanai Vi1upparaiyar(probably palli by caste) of perunallur and (6) Adittan tiruvegambamudauyan Virarajendra Pallavaraiyar of Nava’ur, in addition to many others.

No. 189.

(A. R. No. 447 of 1921).

Tiruvennainallur, Tirukkoyilur Taluk, South Arcot District.

On the wall of the verandah in the south prakara (behind the Aruvattumuvar images) in the Kripapurisvara temple.

This inscription, dated in the 15th year, states that, on the death of a certain Tirumalaiy-Alagiyan alias Viragalvirap-Pallavaraiyan[5], 9½ ma of dry land in Emapperuru and Tiruvennainallur belonging to him was given by Perunjinga as tirukkai-valakkam to his mudali Rajarajadevan Ammaiyan Valavarayan. This officer in his turn gave it with the consent of his lord as tiruvilakkuppuram for burning lamps in the temple at Tiruvennainallur, a brahmadeya in Tirumunaippadi Tiruvennainallur-nadu, a subdivision of Rajaraja-valanadu. A further gift of 800 kuli of land for a flower garden, probably by the same officer, is referred to in the concluding portion of the record.

The date intended was probably A.D. 1257, March 14, Wednesday; on this day, the tithi was dvadasi and not ekadasi as given in the inscription. For the previous day, however, (i.e.,) March 13, Tuesday, the details are regular.

No. 514 (Page No 345)

(A. R. No. 487 of 1909)

Solapuram, Sivaganga Taluk, Ramanathapuram District

West wall of the same verandah.

Jatavarman Tribh Parakramapandyadeva: S. 1244 and 8^th year,

Mithuna (Ani) 28, su. 15, Wednesday, Chittirai-1322 A.D., June 23. The tithi was su. 8.

This inscription is damaged in some places.

It records that the mahasabhai of Sri[.....] mangalam alias Taniyanai [Vira]pandyach chaturvvedimangalam, a Brahmadeyam, in Ari-nadu, sold some land comprising Sakaraneri in the southern quarter of their village, as karanmachchenmam to a certain Suriyadevan Tampikku Nallaperumal alias Pillai Sundarapandya Vanakovaraiyar, an [Agappavirar] mudali of the king, of Arukkai Kunrattur in Anma-nadu, as vadak-kadamai to the temple of the god Vikramapandisvaramudaiya-nayanar of Solapuram in Anma-nadu. It is stated that the mahasabhai sold the village of Sakaraneri for 500 panam and granted all the taxes, etc., that it yielded to the temple of the god mentioned above and had ordered the transfer of the land to the grants of lands of the temple after removing it from the village of the sabhai. A number of signatories are listed at the end.

The engraver on stones was Sambandan Appan alias Viravinoda Achariyan the sirpachariyan of the same nadu.